Fotoğrafa, yeni teknikler.. SENTETİK İMGE..

‘

FOTOĞRAFA YENİ TEKNİKLER; SENTETİK İMGE

Fotoğraf bulunduğundan beri ışığın yüzey üzerinde gerçekleştirdiği görüntü yaratma teknikleri de tarih boyunca değişmeye devam etti ve edeceğe de benzer görünüyor. Geçen gün ‘Computational Photography’ tanımını duyduğumda kendimi bir an geri zekalı gibi hissettim. Wikipedia’dan öğrenmem gerektiğini anlayınca da araştırmak istedim. Analog fotoğraf, dijital fotoğraf, sentetik fotoğraf derken kompütasyonel fotoğrafa geldiğimizi anladım. Kompütasyonel ne demek derseniz google çeviri ‘Hesaplamalı’ diye tercüme ediyor. Bunun da benim gibiler için anlaşması kompütasyonelden daha kolay değil dolayısıyla ben kompütasyonel yani computer ile ilgili olarak düşünerek o şekilde kullanmaya devam edeceğim.

Kompütasyonel fotoğrafçılık, bilgisayar algoritmalarını kullanarak dijital fotoğrafçılığın kapasitelerini artıran veya genişleten dijital görüntü yakalama ve işleme tekniklerini ifade eder. Bu kavram, geleneksel kameraların ve fotoğrafçılık tekniklerinin başaramadığı şeyleri gerçekleştirebilir. Kompütasyonel fotoğrafçılığın bazı önemli yönleri şunlardır:

İleri Düzey İşleme: Kompütasyonel fotoğrafçılık, sadece optiklere (lens ve sensörler) dayanmak yerine, görüntüleri işlemek için gelişmiş algoritmalar kullanır. Bu algoritmalar, geleneksel fotoğrafçılık yöntemlerinden daha iyi bir şekilde görüntü kalitesini artırabilir, gürültüyü (Noise/Bruit) azaltabilir ve zorlu aydınlatma koşullarıyla başa çıkabilir.
Yüksek Dinamik Aralık (HDR): Bu teknik, farklı pozlama seviyelerinde çekilen birden fazla fotoğrafı tek bir görüntüde birleştirir. Tek bir çekimle mümkün olmayan, resmin en karanlık ve en açık bölgelerindeki detayları ortaya çıkarır.
Panoramik Birleştirme veya Yapıştırma (Stitch): Kompütasyonel fotoğrafçılık, tek bir çekimle kameranın lensinin yakalayabileceğinden daha geniş veya daha uzun olan panoramik bir fotoğraf oluşturmak için birden fazla görüntüyü otomatik olarak birleştirebilir.
Odak Ayarlama: Bazı kompütasyonel fotoğrafçılık sistemleri, görüntü çekildikten sonra odak noktasını ayarlamanıza izin verir. Bu, farklı odak mesafelerinde birden fazla görüntü yakalayarak gerçekleştirilir.
Işık Alanı Fotoğrafçılığı: Bu teknoloji, bir sahneden yayılan ışık alanı hakkında bilgi yakalar; yani, sahnedeki ışığın yoğunluğu ve ışık ışınlarının uzaydaki yolculuğunu yönüne göre çalışır. Bu, çekim sonrası odaklama, perspektifi değiştirme veya 3D görüntüler oluşturma imkanı sağlar.
Yapay Zeka (AI) ve Makine Öğrenimi: AI, görüntü kalitesini artırmak, konuları tanımak, sahneye göre kamera ayarlarını optimize etmek ve hatta fotoğrafların sanatsal yönlerini arttırmak için giderek daha fazla kullanılmaktadır.
Gürültü Azaltma (Noise Reduction) ve Düşük Işık Performansı (Low Light) : Düşük ışık koşullarında gürültüyü azaltmak için hesaplamalı teknikler kullanılır, bu da karanlıkta flaş kullanmadan daha net görüntüler yakalanmasını sağlar.
Bokeh Etkileri: Alan derinliği efektleri, bulanık arka planlar gibi, geleneksel olarak belirli lens ayarları ve mesafeler gerektirir. Kompütasyonel fotoğrafçılık, görüntü yakalandıktan sonra bu efektleri simüle edebilir.

Kompütasyonel fotoğrafçılık, AI ve makine öğrenimindeki ilerlemelerle hızla gelişmektedir ve akıllı telefonlar ve dijital kameralarda standart bir özellik haline gelmekte olup, fotoğrafçılıkta yaratıcı olanakları önemli ölçüde genişletmektedir. Şimdi biz de bu yoldan ilerleyelim Yaşasın Kompütasyonel yada Hesaplamalı fotoğrafçılık.